ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਆਡਰਨ ਆਪਣੇ ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦਿਆਂ ਹੋਏ ਭਾਵੁਕ

Read Time:1 Minute, 34 Second

ਜਸਿੰਡਾ ਵੱਲੋਂ ਸਾਂਝੀ ਕੀਤੇ ਕੁਝ ਸ਼ਬਦ — 
ਮੇਰੇ ਦਾਦਾ-ਦਾਦੀ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ  ਬਾਗਾਂ 'ਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਪਹਿਲਾਂ ਕੀਵੀਫਰੂਟ, ਫਿਰ ਸੇਬ, ਨਾਸ਼ਪਾਤੀ, ਫਿਰ ਐਵੋਕਾਡੋ। ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਘਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਦੁਕਾਨ ਕੀਤੀ ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਗਾਏ ਹੋਏ ਫਲ ਵੇਚੇ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਲਗਭਗ 8 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਬਾਗ ਅਤੇ ਦੁਕਾਨ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਲਿਆ ਕਰਦੇ ਸਾ। ਮੇਰੀ ਮੰਮੀ ਮੇਰੀਆਂ ਦਾਦੀ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਮੇਰੀ ਦਾਦੀ ਵੱਲੋਂ ਦੁਕਾਨ ਤੋਂ ਰੱਖੇ ਰਿਕਾਰਡ ਲੱਭੇ। ਦੁਕਾਨ ਛੋਟੀ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ 'ਤੇ ਚੱਲਦੀ ਸੀ। ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਹਫ਼ਤੇ ਲਗਭਗ 30 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਹ ਲਾਲ ਸੁਆਦੀ, ਸੁਨਹਿਰੀ ਸੁਆਦੀ ਅਤੇ ਨਾਸ਼ਪਾਤੀ ਵੇਚ ਰਹੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ ਲਈ, ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਚੀਜ਼ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਵਾਪਸ ਲਿਆ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੇਰੀ ਦਾਦੀ ਕਿੰਨੀ ਮਿਹਨਤੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਆਸ ਪਾਸ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੋਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ! ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਹਫਤੇ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੁਝ ਪਰਿਵਾਰਕ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾ ਰਹੇ 
ਫੋਟੋ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਜਸਿਡਾ ਆਡਰਨ ਸੋਸ਼ਲ ਅਕਾਊਂਟ